بحث از شهدا شد، سرش را پایین انداخت. گفت: اوایل انقلاب معلمِ کلاسی بودم که همه زیر 15 سال بودند، بیشترشان شهید شدند، ولی ما ماندیم. (البته خداوند رو شاکرم که همچون افردای زنده ماندند تا الان اینگونه خدمات گرانبهایی داشته باشند.)

از نحوه‌ی شهادت این عزیزان گفتند: بیشترشان از داوطلبان باز کردن معبر مین بودند و شهید شدند. نوجوانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده است و محاسن بر صورت ندارد با پای خود به آغوش مرگ دردناک می‌رود. خوش به حال و ایمان فراوانشان. روایتی از شهادت نوجوانی گفتند که بسیار شنیدنی بود:

نوجوانی داوطلب شد که دل را به میدان مین بزند و به فرمانده اعلام کرد که می‌رود. با اصرار موافقت شد. مدتی گذشت و برگشت، همه فکر کردند که ترسیده است. ولی چه گفت؟ دل را آتش می‌زند، گفت: این پوتین‌ها را تازه گرفتم و نو است، روی مین برود اسراف است! بیرون آورد و رفت و صدای انفجار...

ما کجا و آنها کجا؟

خواهرم، حجاب نشانگر زیبایی روح و اندیشه توست. خواهرم، حجاب تضمین‌کنندة سلامت و پارسایی جامعه است. جامعه رابه ویرانی مکش.  حجاب مجوز ورود تو به بهشت است و آیا واقعاً‌ بهشت نمی‌خواهی؟‌ 

  خواهرم، «غنچة نهفته در برگ را نچینند،‌از بی‌حجابی است اگر عمر گل کم است؛ نهفته باش و همیشه گل باش». (شهید حمیدرضا نظام)

برای دانش آموز پیرانشهری حادثه ی آتش سوزی اخیر  که امروز درگذشت:

بنشین کنار پنجره و از خزان بگو

از درد و داغ رفتن یک نوجوان بگو

از پشت میز مدرسه دنیا چه کوچک است

بالا باِیست ،از خود و از آن جهان بگو

وقتی وزیر درد تو را چاره کرد و رفت

از این پیام دادن او داستان بگو

هرگز نمرده ای که شدی زنده تر عزیز

از اضطراب درس و شب امتحان بگو

حالا که هیچ کس سخن از داغ تو نگفت

از خشم و بغض یخ زده ی توأمان بگو...

اما آنچه به على (ع) وصیت کرد


از جمله کرامات فاطمه (ع) که محدثین شیعه و اهل سنت روایت کرده‏اند این است

 که وى از مرگ خود خبر داد و روز و وقت آن را تعیین کرد چنانکه در روایات

پیش از این نیز گذشت و در حدیثى است که وقتى به على (ع) گفت: هنگام مرگ

 من رسیده! على (ع) فرمود: اى دختر پیغمبر با اینکه وحى از ما قطع شده این

خبر را از کجا دانستى؟ فاطمه(س) پاسخ دادهم اکنون خواب مختصرى مرا فرا

 گرفت و رسول خدا (ص) را دیدم که به من فرمود: امشب نزد ما خواهى بود

 و من مى‏دانم که او راست گفته و امروز روز آخر عمر من است. 

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ قراچه فیض ا... در جدیدترین نوشته خود آورده است:

 ائمه علیهم السّلام هر کدام شعار و جمله ای را بر نگین انگشتر خود حک می کردند. نقش نگین انگشتر سیدالشهداء علیه السّلام عبارت بود از «اِنَّ اللهَ بالغُ اَمرِهِ» و به نقلی دو انگشتر داشتند. بر نگین یکی «لا إلهَ إلاّ الله، عُدَّةُ لِلِقاءِ الله» و بر دیگری «اِنَّ اللهَ بالغُ اَمرِهِ» بود.1

هر دو تعبیر، گویای روح شهادت طلب آن حضرت و مقام رضا و تسلیم او به دیدار خدا و پروردگار است. روایت است که در دست امام صادق علیه السّلام انگشتر جدّش حسین بن علی علیه السّلام بود و بر نگین آن نوشته بود: «لا إلهَ إلاّ الله، عُدَّةُ لِلِقاءِ الله»2 و این نیز که توحید، سرمایه لقای الهی است، نشان دهنده روح خداجویی و شهادت طلبی اوست.

نقش نگین دیگر اولیاء خدا بدین شرح می باشد:

نقش نگین حضرت آدم (ع) ((لا اله الا الله ،محمد رسول الله)) بود با خود از بهشت آورده بود.

وحضرت نوح می  فرمایند:سخنی که خدامرا به آن نجات بخشیدسزاوار است که همیشه بامن باشد،پس درانگشتر خود ترجمه ی آن  را به عربی نقش کرده((لا اله الا الله الف مره یا رب اصلحنی)).

خداوند برای حضرت ابراهیم انگشتری فرستاد که درآن شش حرف نقل شده بودتا اله الا الله،محمدرسول الله ،لا حول و لا قوه الا بالله ،فوضت امری الی الله ،اسندت ظهری الی الله،حسبی الله ))پس خدا وحی نمود که:انگشتر را در دست کن که آتش را برتوسرد وسلامت می گردانم.

نقش نگین حضرت موسی(ع) دو حرف بود که از تورات بیرون آورده بود: ((اصبر تؤجر،اصدق تنج؛یعنی :صبر کن تا مزد یابی ،راست بگو تانجات یابی))

نقش نگین حضرت سلیمان(ع)این بود: ((سبحان من الجم الجن بکلماته)).

نقش نگین حضرت عیسی(ع) دو حرف بود که از انجیل بیرون آورده بود ((طوبی لعبد ذکر الله من اجله و ویل لعبد نسی الله من اجله ؛یعنی خوشا حال بنده ای که یاد کرده شود خدا به سبب او ،و وای بر بنده ای که خدا فراموش شود از خاطر ها به سبب او))

نقش نگین حضرت رسول(ص) این بود : ((لا اله الا الله، محمد رسول الله ))

نقش نگین امام حسن (ع) : ((العزه لله))

نقش نگین امام حسین (ع): ((ان الله بالغ امره))

و امام علی بن الحسین (ع) انگشتر پدر خود رابه دست می کردند.

امام محمد باقر (ع) نیز انگشتر امام حسین (ع)را در دست می کردند.

نقش انگشتر امام جعفر صادق (ع) : ((الله ولیی و عصمتی من خلقه))بود.

نقش انگشتر امام موسی کاظم  (ع) : ((حسبی الله )) بود.

غرض از خلقت ، عبودیت است.

و حقیقت ِ‌ عبودیت ؛ تـــرک ِ‌ معصیت است .


_ آیت الله بهجت ( علیــ ه الرحــمــ ه )

------------------------------------------------------------------------------------------

خدا نکنــ ه طـبع و دلــمــون بــ ه گــناه عادت کنـــ ه !

------------------------------------------------------------------------------------------

√ خدایا ؛ چگـونـه سزا میدهی آن کس را که پشیمانی اش بر گناهش سبقت گرفته !